ഈ പോക്കുവെയിലിൽ ഞാൻ തിരയുന്നത് നിന്റെ നിഴലുകളാണ് പൂർണതയില്ലാതെ പോയ എന്റെ പ്രണയത്തിന്റെ നിഴലുകൾ

Monday, December 31, 2012

മാഞ്ഞു പോയൊരു നക്ഷത്രത്തിന് ........


,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,ജ്യോതി ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ആ നക്ഷത്രം അണഞ്ഞു പോയി ,,,,,,,,
അറിയാം .......സഹോദരീ ..........
അന്ധകാരം കണ്ണുകളില്‍ പടര്‍ന്ന
ആ കിരാതര്‍ .... ചെയ്തതെന്തെന്ന് ....
ഒരു കണ്ണീര്‍ തുള്ളി കണക്കെ നീ ..
ഒരു നേര്‍ത്ത പ്രകാശമായി
ഒളിവിതറി നില്‍കണം,,,,,,,
ഒരു ജ്യോതിയായി
ഒരു വേള,,,, ദര്‍ശിക്കാന്‍
ഭാരതാംബയുടെ മാനത്ത്,,!!!!!!!!!!
സ്ത്രീ അമ്മയെന്നു അവര്‍ മറന്നു പോയി
,,,,,, അമ്മ ഭൂമിയെന്നും
ഭൂമി ഭാരതാംബയെന്നും
ഈ ശാപമൊടുങ്ങില്ല ഒരു കാലത്തും
ഈ മുറിവുണങ്ങില്ലൊരിക്കലും
ശപിക്കല്ലേ സഹോദരീ ,,,,
പൊറുക്കണം .....
കോടി ജനങ്ങള്‍ ആ കാല്‍കല്‍....
വീണിരക്കുന്നു,,,,,,,,,പൊറുക്കണേ
ഭാരത ഭാവശുദ്ധിക്ക് മേല്‍ ......
ഒരു നിത്യ ജ്യോതിയായി നീയുണ്ടാകണം
,മാപ്പ് ,,,,,മാപ്പ് ,,,,,,മാപ്പ്
(കണ്ണീര്‍ പൂക്കള്‍ അര്‍പിക്കുന്നു...ആദരാഞ്ജലികള്‍ !!!!!!!!)

Saturday, December 22, 2012

ചില ജീവിതങ്ങള്‍


പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ താര്‍ റോഡിലൂടെ ഓട്ടോ ആടികുലുങ്ങി പോവുമ്പോള്‍ ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക് മുന്‍പ്‌ ഇത് വഴി വരുമ്പോള്‍ ഇടതൂര്‍ന്ന്‍ നില്‍ക്കുന്ന മരങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു ..'കശുമാവിന്‍ കാടുകള്‍ ' ഇന്നിവിടം മരങ്ങള്‍ വെട്ടിമാറ്റി ചുടലപ്പറമ്പ് പോലെ വികൃതമായി കിടക്കുന്നു ...
വര്‍ഷങ്ങള്‍ ഒത്തിരിയായി ഇതുവഴി വന്നിട്ട്
നാല്പതു ദിവസത്തെ അവധിക്ക് നാട്ടില്‍ വരുന്നതിന്‍റെ തലേന്നാണ് പഴയ സഹപാഠിയെ കണ്ടുമുട്ടിയത്‌ ജീവിതത്തിന്‍റെ അനുസരണ ഇല്ലാത്ത യാത്രയില്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രമായ ചില ബന്ധങ്ങള്‍!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ഉണ്ട് ആഗ്രഹങ്ങള്‍ക്മീതെബാധ്യതകള്‍ കൂടിയപ്പോള്‍ ജീവിതവേഷങ്ങള്‍ പലതായി കെട്ടി ആടെണ്ടിവരും അതിനിടെ ചിലരെ മനസ്സറിയാതെ മറന്നുപോകും അത് സ്വാഭാവികം
ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ പോകുന്നതിന്‍റെ തിരക്കിലായിരുന്നു ഇത്തിരി സാധനങ്ങള്‍ വാങ്ങണം എന്നുള്ളതുകൊണ്ട് കറങ്ങാനിറങ്ങിയ ആ സായാഹ്നത്തില്‍
ഈസ്സ ,, എന്നയോടെ കലാലയ ജിവിതത്തിലെ പഴയ കൂട്ടുകാരന്‍ മുന്നില്‍ വന്നപ്പോള്‍ ഞാനൊന്നു വിസ്മയിച്ചു !!!!
സംസാരത്തില്‍ ഭൂതവും വര്‍ത്തമാനവും ഭാവിയും കലര്‍ന്ന് ഒത്തിരിനേരം ഇരുന്നു അന്നേ മനസിലുറപ്പിച്ചതാണ് അവന്‍റെ വീട് വരെ പോകാന്‍ അവനോട് അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ നേര്‍ത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ അവന്‍ പറഞ്ഞു
അതെ നീ പോണം നീ കാണേണ്ട ചിലര്‍ അവിടുണ്ട്
കാര്യം തിരക്കിയപ്പോള്‍ അവന്‍ പറഞ്ഞു
എന്‍റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു രണ്ടു കുട്ടികള്‍ ഉണ്ട്
ഹ അപ്പോള്‍ രണ്ടു മക്കളുടെ അപ്പനാണ് മുന്നില്‍ നില്കുന്നത്
പെട്ടന്ന് വണ്ടി ഒന്ന് കുലുങ്ങിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഓര്‍മയില്‍ നിന്നുണര്‍ന്നു
ഇതല്ലേ വീട് ....??
ഓട്ടോകാരന്‍ വീടിന്‍റെ മുന്‍പില്‍ നിര്‍ത്തിയിട്ടു ചോദിച്ചു ....
ഞാന്‍ തലകുലുക്കിക്കൊണ്ട് ഇറങ്ങി
പഴയ ഇരുമ്പ് ഗേറ്റ് തള്ളിയപ്പോള്‍ അത് പ്രയാസത്തോടെ മുരണ്ടു
മുറ്റത്തെ ഇലകള്‍ പൊഴിഞ്ഞ പ്ലാവിന്‍ ചോട്ടില്‍ ഉണങ്ങിയ ഇലകള്‍ തപ്പി തിന്നുന്ന ആട്ടിന്‍ കുട്ടി എന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ ' ഇതാരാ ' എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍ നോകിയിട്ടു ഒന്ന് കരഞ്ഞു
പിന്നെ അതിന്‍റെ ജോലി തുടര്‍ന്നു
മുന്‍വശത്ത് ആരെയും കണ്ടില്ല വാതില്‍ തുറന്നിട്ടിരുന്നു ഒന്ന് ശങ്കിച്ച ശേഷം പതിയെ അകത്തു കയറി മുരടനക്കി
വലതു ഭാഗത്തെ ഒരു കട്ടിലില്‍ ചുരുണ്ടുകൂടി ഒരു രൂപം കിടക്കുന്നത് ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു
ആ മനുഷ്യന്‍ എന്നെ കണ്ട് എന്തോ പറയാന്‍ തുടങ്ങും മുന്‍പേ ചുമ തുടങ്ങി നിര്‍ത്താതെ അപ്പോഴേക്കും വാതില്‍കല്‍ സ്ത്രീകളുടെ മുഖങ്ങള്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു
ഞാന്‍ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി
ഒത്തിരി സംസാരിച്ചു കട്ടിലില്‍ കിടക്കുന്ന വൃദ്ധന്‍ അവന്‍റെ വാപ്പയായിരുന്നു
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക് മുന്‍പ് ഞാന്‍ ഇദ്ദേഹത്തെ കണ്ടിരുന്നു പഴയ രൂപവുമായി ഇദേഹത്തിനു ഒരു സമ്യവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല
ഞാന്‍ വീടാകെ നോക്കി വൃത്തികേടായ ചുമര്‍ , അന്തരീക്ഷത്തില്‍ മരുന്നിന്‍റെ ഗന്ധം തങ്ങി നില്‍പുണ്ട്
"കുഞ്ഞുങ്ങളെവിടെ "
ഞാന്‍ ചോദിച്ചു
"അകത്തുണ്ട് ...കിടക്കുവാണ്"
ഞാനൊന്നു സംശയിച്ചു വല്ലപനിയോ ആയിരിക്കും
"വാ മക്കളെ കാണാം "
അവര്‍ എന്നെ അകത്തെ മുറിയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു
ഞാന്‍ അവിടെ കണ്ട കാഴ്ച നടുക്കുന്നതായിരുന്നു
കട്ടിലില്‍ പായ വിരിച്ചു രണ്ടു പൈതലുകള്‍ കിടക്കുന്നു
ഒരു കുട്ടിയുടെ രണ്ടു കൈകള്‍ വിണ്ടു കീറി കൈപത്തിയുടെ സ്ഥാനത്ത്
വലിയ രണ്ടു വിരല്‍ പോലെ
വീര്‍ത്ത വലിയ കാലുകള്‍ നീട്ടി വെച്ച് കടക്കുന്നു അതിലെ വേദന മുഴുവന്‍ ഹൃദയത്തിലേക്ക് ആവാഹിക്കുന്നത് പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്
തലയുടെ വലുപ്പം എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തി വികൃതമായ കൈകള്‍ നീട്ടിവെച്ചു കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഞാന്‍ ഇമവെട്ടാതെ നോക്കി
എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്നറിയാതെ നിന്നു പോയി
എന്‍റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ചോക്ലേറ്റ് പൊതി ഞാന്‍ അവര്‍ക്കരികില്‍ വെച്ചു
എന്‍റെ മൗനം കണ്ടിട്ടാവണം ആ ഉമ്മ സംസാരിച്ചത്
''ആ മരത്തിനടിക്കുന്ന മരുന്ന് കാരണമാ ഇതൊക്കെ ''
എന്‍ഡോസള്‍ഫാന്‍ എന്ന മാരക വിഷത്തിന്‍റെ ഇരകള്‍ !!!!!!!!
ആ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മുഖത്ത് നോക്കുമ്പോള്‍ കരള്‍ പറിഞ്ഞു പോകുന്ന വേദന തോന്നും
രണ്ടു കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജീവന്‍ മാത്രമല്ല ഈ വിഷം കാര്‍ന്നു തിന്നുന്നത് ഒരു കുടുംബത്തെ തന്നെയാണ്
ദൈവത്തിന്‍റെ വികൃതിയോ ഭരണകൂടത്തിന്‍റെ പിടിപ്പുകേടോ ??
ആരെയാണ് പഴിക്കേണ്ടത് ....അറിയില്ലായിരുന്നു
ഇത്രമേല്‍ ദുരിതം പേറാന്‍ അവര്‍ എന്ത് തെറ്റായിരിക്കും ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവുക,,,,,,,, മുജ്ജന്മ ശാപമെന്ന് പറഞ്ഞൊഴിയാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ
ആ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ചുണ്ടില്‍ ഒരു കുഞ്ഞു ചിരിയെങ്കിലും വിടരുമെന്ന് ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചു .............
അതുണ്ടായില്ല ,,,,,വിഷാദമായ ആനോട്ടം മതി സൂചിമുന നെഞ്ചില്‍ കുത്തിയിറക്കുന്ന വേദനക്ക് ......
ഒരുപാട് ജീവിതങ്ങള്‍ ഇനിയുമുണ്ട് നമ്മള്‍ കാണാത്തത് എന്‍ഡോസള്‍ഫാന്‍
എന്ന വിഷമരുന്നിന്‍റെ ഇരകളായവര്‍
മരണത്തിന്‍റെ നിലവിളി ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒത്തിരി വീടുകള്‍ !!!!!!!!!!

Wednesday, December 12, 2012

എന്‍ വിരഹമേ ,,,,,,,,

ഓര്‍മ്മകള്‍ അങ്ങനെയാണ്  രംഗ ബോധമില്ലാത്ത  കോമാളി  കണക്കെ കടന്നു വരും ,,,, ഹൃദയത്തെ നോവിക്കാന്‍ ,,,,
ആദ്യാനുരഗത്തിന്‍റെ പിന്നെ നഷ്ട പ്രണയത്തിന്‍റെ
ബാല്യ കൌമാരത്തിന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഉദയാസ്തമാനങ്ങള്‍ ഇന്ന് വിരഹാര്‍ദ്രമായ നൊമ്പരങ്ങളാണ് ,,,, ചിരിതൂകി നില്‍കുന്ന അവളുടെ മുഖം ഓര്‍മയില്‍ ഉണരുമ്പോള്‍ ഞാനറിയുന്നുണ്ട് എന്‍റെ നഷ്ടങ്ങളെ
എനിക്കിന്നും നിശ്ചയം പോര ആദ്യ പ്രണയത്തിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രം നല്‍കി പ്രണയാര്‍ദ്ര  മഴ പെയ്തു തീരും മുന്‍പേ  അവള്‍ പറന്നകന്നത് എന്തിനു വേണ്ടിയെന്നു !!!!!
എന്‍റെ കര്‍ണ  പതങ്ങളില്‍  ഇന്നും മുഴങ്ങുന്നുണ്ട് നിന്‍റെ  വാക്കുകള്‍ സായാഹ്ന സൂര്യനെയും കടല്‍ തിരകളെയും സാക്ഷി നിര്‍ത്തി നീ പറഞ്ഞ മന്ത്രണം
""""സര്‍വ്വതും എന്നില്‍ നിന്നകന്നാലും സര്‍വ്വരും എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചാലും ഞാന്‍ തളരാതെ നില്‍കും ഈ വിരലുകളില്‍ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച്  നീ ഇത് ഉപേക്ഷിച്ചാല്‍ പിന്നെ ഞാനില്ല !!!!"""""
എന്‍റെ  സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ വീണുടഞ്ഞ സ്ഫടിക പത്രം കണക്കെയാണെങ്കിലും എന്തിനോ വേണ്ടി ഞാനിതിന്നും ഓര്‍കുന്നു
ജീവിത യാത്രയില്‍ ഒരു നിശാ ശലഭം കണക്കെ നീ ഉണ്ടാവുമെന്ന പ്രതീക്ഷ ''''
അസ്തമിച്ച ആ പ്രതീക്ഷയുമായി ഞാനെന്നേ  പൊരുത്തപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു
 ഒരിക്കലും നിന്നെയോര്‍ത്തു എന്‍റെ  മിഴികള്‍ നനഞ്ഞിട്ടില്ല പക്ഷെ..........
   """ഹൃദയത്തിന്‍റെ നീറ്റല്‍  അസഹ്യമാണ് """
വിട പറഞ്ഞു പോവും മുന്‍പ്  നീ എന്നെ നോക്കി മന്ദ ഹസിച്ചിരുന്നോ ..???
 എന്തായിരുന്നു നിന്‍റെ  മനസ്സില്‍
 നീ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ പ്രണയത്തിനു മഞ്ഞിന്‍റെ  മണമുണ്ടെന്ന് നേര്‍ത്ത കുളിരും അലിയുന്ന ഈണവും നക്ഷത്രത്തിന്‍റെ  നിറവുമാണെന്ന്
അതെ ഇന്നെനിക്ക് മനസ്സിലാവും നീ പറഞ്ഞ വാക്കിന്‍റെ  അര്‍ത്ഥഭേദങ്ങള്‍
 നിന്‍റെ  ഓര്‍മയിലാണ് ഞാന്‍ ജീവിക്കുന്നത് ആ ഓര്‍മയ്ക്ക്  വേണ്ടിയാണ് നേരം പുലരുന്നതും സൂര്യനുദിച്ചുണരുന്നതും വര്‍ഷശിശിരങ്ങളും ഋതു ഭേദങ്ങളും അതിലൂടെയാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നത്
ഓരോ അസ്തമയവും എനിക്ക് നോവാണ് !!!!
സായാഹ്ന വെയിലില്‍  താഴുകനെത്തുന്ന മാരുതനെ ഇന്നെനിക്ക് ഭയമാണ് കാരണം ഞാനിന്നു തനിച്ചാണ് !!!!
നീ ഇല്ലാത്ത വിരസമായ യാമങ്ങള്‍ എത്രയോ കടന്നുപോയി
.....നൊമ്പരത്തിന്‍റെ പ്രണയ വിരഹത്തിന്‍റെ  നിശാന്ത രാവുകള്‍ വിഷാദമായ രാകാറ്റു പോലെ മൂകമായ നിമിഷങ്ങളില്‍ ,,,,,!!!!
 സര്‍വ്വതും തര്‍ന്നു ഞാനിവിടെയുണ്ട് നിന്‍റെ  ഓര്‍മയില്‍
ഒരു വിളിക്കായി........... ഒരു തഴുകലിനായി ,,,,,,........!!!!!!!!!!!

Monday, December 10, 2012

ശാപ ജന്മങ്ങള്‍ ;;;;!!!!


ഇരുള്‍ മൂടിത്തുടങ്ങുന്ന ആകാശത്തിനു  മഴ മേഘങ്ങള്‍ ഇണകളായി  എത്തിതുടങ്ങുന്നതും  നോക്കി ഇരിക്കാന്‍ നല്ല രസമാണ് ദൂരെ നിന്ന് അമ്പലത്തിലെ കീര്‍ത്തനങ്ങള്‍  കേള്‍കാം പള്ളികളില്‍ നിന്ന് ബാങ്ക് വിളിയും മണി നാദങ്ങളും ഉയരുന്നുണ്ട് 
പാര്‍പ്പിടങ്ങളില്‍ വിളക്ക്  തെളിയുമ്പോള്‍ തന്നെ ആകാശത്ത് കൊള്ളിയാന്‍ മിന്നിമറയുന്നതും പ്രകൃതി നടുങ്ങുന്നതും കാണാം 
പതിയെ തുടങ്ങി അര്‍ത്ഹ്ല്ച്ചു പെയ്യുന്ന മഴയുടെ സീല്‍കാരങ്ങള്‍ കേട്ട് കൊണ്ട് സന്ധ്യാ നേരത്ത് "ജാനുവമ്മ"  ഉമ്മറത്തിരിക്കുന്നത് ഞന്‍ പലവട്ടം കണ്ടിട്ടുണ്ട് നായ്കളുടെ കുരയും കുറുനരികളുടെ ഓരിയിടലും കേട്ടുകൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ തിണ്ണയിലിരുന്നു  കഥകള്‍ പറയും 
ഞങ്ങള്‍ ഒരുപാടു പേരുണ്ട് പക്ഷെ തൊട്ടയല്‍പക്കത്ത് ജാനുവമ്മ തനിച്ചാണ് 
പകല്‍ നേരങ്ങളില്‍ അവര്‍ വെറുതെ പിറുപിറുക്കുന്നതും  ആരെയൊക്കെയോ പ്രാകുന്നതും കാണാം , അതെ ഇപ്പഴും അവരവിടെ ഇരിപ്പുണ്ട് ചുണ്ടുകള്‍ അനങ്ങുന്നുമുണ്ട് ആരെയെങ്കിലും പ്രാകുന്നതാവണം 
 എന്തിനായിരിക്കും ,,,,,??
എന്തായിരിക്കും ........??
ശാപവാക്കുകള്‍ ,,,,,!!!!!!!
സ്ത്രീ ശാപം ദ്വംസനത്തിനു കാരണമാവുമെങ്കില്‍ വര്‍ഷങ്ങളായി ജാനുവമ്മ ശപിക്കുന്നതിനു മറുതല മുണ്ടായിരിക്കുമോ ,,,
ജാനുവമ്മ ഞങ്ങളുടെ നാട്ടില്‍ വന്നിട്ട് വര്‍ഷങ്ങളായി 
എവിടെനിന്ന് വന്നെതെന്നു ആര്‍ക്കുമറിയില്ല .
നാട്ടുകാര്‍ക്ക് അവരെ ഇഷ്ടവുമല്ല കാരണം വാ തുറന്നാല്‍  ശാപവാക്കുകളുടെ പേമാരി തന്നെയായിരിക്കും  നല്ലകാര്യങ്ങള്‍ക്ക് പോകുമ്പോള്‍ മുന്‍പില്‍ കണ്ടല്‍ പിന്നെ പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ലത്രെ 
എല്ലാവരും ജാനുവമ്മയെ ഒരു ദുശകുനമായിട്ടാണ് കാണുന്നത് 
സത്യമോ മിത്യയോ  ഞാന്‍ പലപ്പോഴും ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട് 
" ഇതില്‍ എത്ര ശതമാനം വേര്‍തിരിവുണ്ടാവും ,,,,,???"
ഞാന്‍ പതിയെ മഴയിലേകിറങ്ങി  
നേര്‍ത്തു പെയ്യുന്ന മഴ ഈയല്‍ ചിറകുകള്‍ പോലെ  എന്നിലേക് ഊര്‍ന്നു വീണുകൊണ്ടിരുന്നു , ചെന്ന് നിന്നത് ജാനുവമ്മയുടെ പടിവാതില്‍കല്‍ 
ഞെട്ടിയ പോലെ അവര്‍ എഴുന്നേറ്റു എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞതിനാല്‍ ആവണം അവിടത്തന്നെ ഇരുന്നു 
കലങ്ങി ചുവന്ന കണ്ണുകള്‍  കരയുന്നതാണോ ,ആയിരിക്കും 
ഞാന്‍ കയറി ചെന്നതി ന്‍റെ  ഇഷ്ടമോ ഇഷ്ടക്കെടോ ആ മുഖത്തു പ്രകടമായില്ല 
അപ്പോഴും അവര്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു  
" തിരുള്നു ള്ളിപോണേ  ഒടുങ്ങിപോണേ  "
എന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ ഭയത്തിന്‍റെ ഒരു ചീള് കുടുങ്ങി !!
എങ്കിലും ഞാന്‍ മെല്ലെ ശബ്ദിച്ചു 
'എന്താ ജനുവമ്മേ  വെറുതെയിരിക്കുന്നത് "
ഞാന്‍ ചോദിച്ചത് കേട്ടഭാവം ആ മുഖത്ത് കണ്ടില്ല ചുണ്ടുകള്‍ പക്ഷ ചലിക്കുന്നുണ്ട് 
"അരുത് ജാനുവമ്മേ   ആരെയും ശപിക്കാന്‍ '
ഞാന്‍ അറിയാതെ പറഞ്ഞുപോയി 
മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന ഭാവം മാറുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു 
'ആര് പറഞ്ഞു  ഞാന്‍ ശപിക്കുകയാണെന്ന്  അല്ല ഞാന്‍ ശപിക്കുകയല്ല  ഇതെന്‍റെ  പ്രാര്‍ത്ഥനയാണ് കേള്‍കാന്‍ കഴിയുന്ന ദൈവങ്ങളോടുള്ള  പ്രാര്‍ത്ഥന 
ഞാന്‍ ഭയന്ന് നിന്നു  ഭദ്രകാളിയുടെ  മുഖ ഭാവം കണ്ട് 
'നശിക്കതിരിക്കില്ല എന്നെ ഇങ്ങനെയാക്കിയവര്‍ , ഒടുങ്ങി പോണേ  ദൈവമേ '
അവര്‍  പിന്നെയും പ്രാകല്‍  തുടര്‍ന്നു 
"ആരുടെ കാര്യമാ '
ഭയം ചെറുതായി എന്നെ വിട്ടകന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ തിരക്കി 
ജാനുവമ്മ മഴയിലേക്ക്‌ മിഴിയയച്ചിരുന്നു 
പ്രപഞ്ചം നടുക്കികൊണ്ട് ഒരിടിമുഴങ്ങി  മിന്നല്‍ പിണര്‍ വായുവില്‍ പുളയുന്ന വെളിച്ചത്തില്‍  ആകാശത്തുനിന്നു ഊര്‍ന്നിറങ്ങുന്ന മഴ കാണാമായിരുന്നു .
ജാനുവമ്മ സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു 
വര്‍ഷ ശിഷിരങ്ങളുടെയും ഋതു ഭേദ ങ്ങളുടെയും  ചലനം  ജാനുവമ്മയില്‍ നിന്ന് പിറകോട്ടു ചലിച്ചു 
അടുത്ത ബന്ധുവെന്ന് പറയാന്‍  ഉണ്ടായിരുന്ന ചെറിയമ്മകൂടി മരിച്ചപ്പോഴാണ് ഞങ്ങള്‍  കുടകില്‍ നിന്ന് കേരളത്തിലേക് വന്നത്,
 അമ്മയുടെ നാട് കുടകിലായിരുന്നു  അച്ഛന്‍  മലയാളിയും   നാടും വീടുമൊന്നും അറിയില്ല  ഞാന്‍  അച്ഛനെ കണ്ട ഓര്‍മയില്ല  ഇടക്കെപ്പോഴോ അമ്മയും മരിച്ചു 
പിന്നെ  ചെറിയമ്മ യായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നത് 
ഭര്‍ത്താവിനൊപ്പം  അവിടം  വിടുമ്പോ സങ്കടമുണ്ടായിരുന്നു 
രണ്ടു കുട്ടികളാണ് ഒരാണും ഒരു പെണ്ണും 
അന്ന് സ്കൂള്‍ രാഷ്ട്രീയം  ചൂട്പിടിച്ച സമയം  മകന്‍  മിക്ക  ദിവസവും  അതിന്‍റെ പിറകെയായിരുന്നു  എനിക്ക് പേടിയായിരുന്നു എന്നാല്‍ അദ്ദേഹം അവനെ അനുകൂലിച്ചു  സംസാരിക്കുമായിരുന്നു  
ഒരിക്കല്‍  സ്കൂളില്‍ അടിയും വഴക്കുമുണ്ടായി  എന്തോ കാരണത്താല്‍  
അതിനു വധശ്രമത്തിനു കുറേപേരെ പോലീസ്  കൊണ്ടുപോയി കൂട്ടത്തില്‍ എന്‍റെ  മോനും  
അന്ന് തുടങ്ങിയതാണ്‌ നശിച്ച നാളുകള്‍  പോലീസിന്‍റെ  അടിയേറ്റ്  മകന്‍ കുറച്ചുകാലം ആശുപത്രിയിലായിരുന്നു  എഴുന്നേല്‍കാന്‍ വയ്യാതെ ഉള്ളതെല്ലാം വിറ്റു  ചിക്ല്‍സിച്ചു  ഫലമുണ്ടായില്ല   അവന്‍റെ മരണം  അദ്ദേഹത്തിനു  താങ്ങാന്‍ കഴിയുന്നതിനപ്പുറമായിരുന്നു 
ഒന്നോ രണ്ടോ തവണയുണ്ടായിരുന്ന  നെഞ്ച് വേദനയില്‍  അദ്ദേഹവും പോയി 
ജീവിക്കാനുള്ള എല്ലാ വഴിയും അടഞ്ഞു  ഒരു ജോലിക്ക് വേണ്ടി  ഓരോ വീടും കയറിയിറങ്ങി 
എന്നെ  പെണ്ണ് എന്ന  വര്‍ഗമായിട്ടു മാത്രമാണ്  ജനങ്ങള്‍ കണ്ടത്  
അവകാശികളില്ലാത്ത  മംസക്കോലം  !!!!!
 എന്‍റെ  വഴികളില്‍  എനിക്ക് തിരഞ്ഞെടുക്കാന്‍  വേറെ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല  പട്ടിണി മാറണം  എന്‍റെയും  മകളുടെയും  
എന്നെ കണ്ട അതേ  കണ്ണോടെ  എന്‍റെ  മകളെയും  ആളുകള്‍ കാണാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോ   പതിനാറാം  വയസ്സില്‍  ജീവിതം തുടങ്ങേണ്ട പ്രായത്തില്‍ ഒരുകുപ്പിവിഷത്തില്‍  അവള്‍ക്ക്  ജീവിതം  അവസാനിപ്പിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞു .
ഇവിടെ എങ്ങനെയോ എത്തിപ്പെട്ടതാണ് "
ജാനുവമ്മ ഓര്‍ത്തെടുത്തു  ഓരോന്നം പറയുമ്പോള്‍ എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു  അവരുടെ  വഴികള്‍  
മാനസികനില  പൂര്‍ണമായും നഷ്ടപ്പെടാതെ  ഈ  സ്ത്രീ  ജീവിക്കുന്നു ആരെയൊക്കെയോ  പ്രാകിക്കൊണ്ട് ഇന്നും തുടരുന്ന ശാപവാക്കുകള്‍ .
ജാനുവമ്മ ഒന്നും അറിയുന്നില്ല  നഷ്ടങ്ങള്‍ സ്വയം ഉരുകിതീരുമ്പോള്‍ തന്നെ അവര്‍ പിറുപിറുക്കുന്നുണ്ട്
 'തലമണ്ണില്‍ കുത്തിപ്പോണേ  തിരുല്നുള്ളിപ്പോണേ '
മഴ തോര്‍ന്നിരുന്നു 
കണ്ണീര്‍ തുള്ളി പോലെ  ഇലച്ചാര്‍ത്തില്‍ നിന്ന് മഴത്തുള്ളികള്‍  വീഴുന്ന ശബ്ദം മാത്രം  ഞാന്‍ പതിയെ തിരിച്ചിറങ്ങി 
തണുത്ത ഈറന്‍ കാറ്റ് എന്നെ തഴുകി കടന്നു പോയി 
തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍  ജാനുവമ്മയുടെ  ചുണ്ടുകള്‍ ചലിക്കുന്നുണ്ട് !!!!!!!!!

Monday, November 19, 2012

ഉഹദിനരികെ ......................!!!!!!!!


ആ മലനിരകളില്‍ നിന്നുള്ള കാറ്റിനു വല്ലാത്ത ശാന്തതയാണ് ഏതോ വേദന കടിച്ചമര്‍ത്തി ക്കൊണ്ടെന്നോണം പര്‍വതങ്ങള്‍ നില്‍കുന്നു......അവിടത്തെ മണല്‍ തരികള്‍ ഇന്നും പാടിപ്പു കഴ്തുന്നുണ്ടാവണം ആ മഹാമാനീഷിയെ
          ഉഹദ് രണാങ്കണത്തിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ ആ താഴ്വരയില്‍ മയങ്ങിക്കിടപ്പുണ്ട്  വേദനയേറിയ കാഴ്ചയ്ക് സാക്ഷിയായതു കൊണ്ടാവാം ആ ചെറുമല ഭൂമിയില്‍ ലയിക്കാനെന്നോണം ധൂളികലായി വായുവില്‍ നിറയുന്നുണ്ട് 
             പര്‍വത താഴ്വരയിലെ കമ്പിവേലി ദൂരെ നിന്നു കാണാം അവിടെത്തെ  മൈതാനി നിറയെ അറബി രീതിയിലുള്ള പൌരാണിക സാധനങ്ങള്‍ ,ഈന്തപ്പഴം ,തസ്ബീഹ് മാലകള്‍ ,തുടങ്ങിയവ വില്‍കുന്ന കച്ചവടക്കാര്‍ .
ഉഹദിന്‍റെ മണ്ണിലൂടെ കാലമര്‍ത്തി നടക്കുമ്പോള്‍ നെഞ്ചില്‍ വല്ലാത്ത പിടച്ചിലും വേദനയും തോന്നി ഇവിടെത്തെ മണലില്‍ ഒരു വീര നായകന്‍റെ രക്തം വീണലിഞ്ഞത് കൊണ്ടാവണം 
ചതുരകമ്പിവേലിയുടെ അകത്തു മൂന്നു കബറിടം കാണാം , കല്ലുകള്‍ കൊണ്ടുള്ള അടയാളം മാത്രമാണത്, അല്ലാഹുവിന്‍റെ സിംഹം ഹബീബിന്‍റെ പ്രിയപ്പെട്ട പിത്രവ്യന്‍ അവിടെ ഉറങ്ങുന്നുണ്ട് ഹംസത്തുല്‍ കര്‍റാര്‍  എന്ന വീര കേസരി .
ഉഹദ് യുദ്ധഭൂമി വര്‍ഷങ്ങളുടെ പഴക്കമുണ്ടായിട്ടും സുശാന്തമായി നില കൊള്ളുന്നുണ്ട് ,, കിടിലം കൊള്ളിക്കുന്ന യുദ്ധ കാഹളത്തില്‍ ശത്രു സൈന്യത്തെ തിരുത്തിയോടിച്ചു വിജയക്കൊടി പറപ്പിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ചതിപ്രയോഗത്തിലൂടെ ആ മണ്ണില്‍ ശഹീദായ വീറുറ്റ പോരാളിയെ ഓര്‍കുമ്പോള്‍ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ നിറയുന്ന പൊടിപടലങ്ങള്‍ ക്കൊപ്പം തക്ബീറിന്‍റെ ധ്വനി ഉയരുന്നതും അവിടെ ഹംസത്ത് എന്ന വീര സിംഹം ഗോരമായ യുദ്ധ കാഹളത്തില്‍ മുശ്രിക്കുകളുടെ പേടിസ്വപ്നമായി പോരടുന്നതും മനക്കണ്ണില്‍ കാണാം, ആ വാളിന്‍റെ സീല്‍കാരം ഹൃദയത്തില്‍ തട്ടുന്നപോലെ ,,,,,,,,,!!!!!!,,, ഒപ്പം ആ  മണ്ണില്‍ നില്‍കുമ്പോള്‍  ഒരു വിറയലുണ്ട്  ആചെറുമലയുടെ  മുകളിലെത്തുമ്പോള്‍  മനസ്സില്‍ ഒരു തേങ്ങലുണ്ട്  ഹൃദയത്തില്‍  നൊമ്പരമുണ്ട്  എന്തൊക്കെയോ  ബാക്കി  വെച്ചാണ്  ആ മഹാന്‍ ഉഹദിലെ  താഴ്വരയില്‍  ശഹീദായത്  അവിടത്തെ  അന്തരീക്ഷത്തില്‍  ഇന്നും ഉഹദിലെ  പോര്‍ വിളികള്‍  മുകരിതമാണെന്നു  തോന്നും ...... അതു  കൊണ്ടാവണം  പര്‍വതങ്ങള്‍  ഒരുമൌനത്തിലെന്നപോലെ  അവാച്യമായ  നൊമ്പരത്തി ന്‍റെ  കഥയും പേറി  എന്തോ കാത്തു നില്‍കുന്നത്‌        !!!!!!!!!!!!!!!!!   
(ചെറു മലയുടെ പേരാണ്  ജബല്റുമാ )

Saturday, November 17, 2012

വിശ്വാസം അതല്ലേ എല്ലാം !!!! ചില(അന്ധ )വിശ്വാസത്തില്‍ നിന്ന്!!!!!!




       അടുപ്പിലെ ആളികത്തുന്ന തീ ഇടയ്ക്കിടെ പാമ്പിന്‍റെ സീല്‍കാരം
പോലെയുള്ള
ശബ്ദമുണ്ടാകുമ്പോള്‍ ചേച്ചി പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്
തീ എന്തിനാണാവോ ചീറ്റുന്നത് വല്ലതും സംഭവിക്കാനുണ്ടോ ??
സംഭവിക്കാനുള്ളത് എന്ത് തന്നെ ആയാലും തീ ചീറ്റിയില്ലെങ്കിലും സംഭാവിക്കില്ലേ
എന്ന് എന്നൊരു സംശയം എനിക്കുണ്ടായിട്ടുണ്ട്
ചേച്ചി അടുപ്പത്ത് ചോറുകലം വെച്ച് തിരിയുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ചിരട്ട എടുത്തു
തീയിലിടും അപ്പോള്‍ അതേ ചീറ്റല്‍ കേള്‍കാം !
ചിരട്ട ഇല്ലാതെയും ഇടയ്ക്കിടെ ആ ശബ്ദം ഉണ്ടാവാറുണ്ട് തമ്മില്‍ നേരിയ വ്യത്യാസം ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട് ഉറപ്പുള്ള വസ്തു കത്തുമ്പോള്‍ ആസ്വരം കേള്‍കാം
പക്ഷെ .........
വീട്ടുമുറ്റത്തെ മരത്തിലിരുന്നു കാക്ക കരഞ്ഞാലോ ????????
വിരുന്നുകാര് വരുമോ
സത്യത്തില്‍ എനിക്ക് അറിയില്ല പഴയ ആളുകള്‍ പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്
"ഹോ കാക്ക കരയുന്നുണ്ട് ഇന്ന് ആരെങ്കിലും വിരുന്നു കാണും "
അന്നൊക്കെ പാടിനടക്കാറുണ്ട്
"വിരുന്നു വിളിക്കും കാക്കേ ഇരുന്നു വിളി തീറ്റ വിളിക്കും കാക്കേ പറന്നു വിളി "
എന്ത് തന്നെ ആയാലും കാക്ക കരഞ്ഞാലും ഇല്ലേലും എന്റെ വീട്ടില്‍ പണ്ടൊക്കെ ആഴ്ചയില്‍
ഒന്നോ രണ്ടോ വിരുന്നുകാരുണ്ടാവും !!!
          
എന്നാല്‍ ഞാന്‍ അതിശയിച്ചു പോയ വേറൊന്നുണ്ട്
"കടുക് താഴെ പോയാല്‍ വഴാക്കുണ്ടാവും" എന്ന്    
അതിന്‍റെ സാരം എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും പിടികിട്ടിയിരുന്നില്ല എനിക്ക്, എന്താണ് കടുകും വഴക്കും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം ഇതൊക്കെ സത്യമാണോ അറിയില്ല എന്നാല്‍' ഞാന്‍ ഇത് കണ്ടപ്പോള്‍ ത്രിശങ്കുവില്‍ ആയിപ്പോയി
ഞങ്ങള്‍ ദുബായിലുള്ള സമയത്ത് എല്ലാ വെള്ളിയാഴ്ചയും ഭക്ഷണം ഉണ്ടാകുമ്പോള്‍ റൂമിലുള്ള എല്ലാവരും കാണും ആ ദിവസങ്ങള്‍ പച്ചക്കറികള്‍ ആണ് കൂടുതലും മറ്റു ദിവസങ്ങള്‍ നോണ്‍ ഉണ്ടാകും അന്ന് ഞങ്ങള്‍ സദ്യക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങള്‍ തുടങ്ങി , സാമ്പാര്‍
അവിയല്‍ തോരന്‍ തുടങ്ങി എഴെട്ടുകൂട്ടത്തിനുള്ളത് അരിഞ്ഞു വെച്ചു
ജോലി ചെയ്യുന്നതിനിടെ ഒരാളുടെ കൈ തട്ടി "കടുക്'' താഴെ പോയി ഒരെണ്ണം പോലും നില്‍കാതെ ഇനി കടുകില്ലാതെ ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ പറ്റില്ല കടകള്‍ ഉച്ചക്ക് ശേഷമേ തുറക്കുള്ളൂ
എന്ത് ചെയ്യാമെന്ന് ആലോചിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ ഒരുത്തന്‍ പറഞ്ഞു
'കടുകിന് പകരം തട്ടിയിട്ടവന്‍റെ തലവെട്ടിയിടാം '
"അത് ശരിയാ അതാകുമ്പോ അകത്തുഒന്നുമില്ലല്ലോ " അടുത്തയാള്‍ കമന്‍റ്
തമാശ പറഞ്ഞു ഒടുക്കം തട്ടിയിട്ടവന്‍ ചൂടായി തെറിവിളിയായി അടിയായി അടുക്കള മൊത്തം അലങ്കോലമായി അന്ന് എല്ലാവരും പട്ടിണിയായി കാരണം ചോരുകാലം അടിക്കിടെ ചോറുപാത്രം താഴെ പോയിരുന്നു
ഞാന്‍ തലയില്‍ കൈ വെച്ചിരുന്നുപോയി,, ദൈവേ ഇന്ന് ഞാന്‍ പട്ടിണി !!!!!!!
ഹ്ഹോ ഒരു കടുക് കാരണം എന്തൊക്കെ പുകില്
അത് കഴിഞ്ഞു കുറെ കാലത്തിനു ശേഷം സൗദിയില്‍ വെച്ചു എന്‍റെ ഒരു കൂട്ടുകാരന്‍റെ
കയ്യില്‍ നിന്നും കടുക് താഴെ വീണു അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പഴയ കഥ അവനോട് പറഞ്ഞു
ശേഷം ഞാന്‍ പുറത്തു പോയി ഏകദേശം ഒന്നൊന്നര മണിക്കൂറിനു ശേഷം തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍ കാണുന്നത് അവന്‍ കടുകും പെറുക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതാണ് എന്നെ കണ്ടതും അവന്‍ പറഞ്ഞു
"വീണത്‌ മുഴുവന്‍ ഞാന്‍ എടുത്തിട്ടുണ്ട് ഇവടെ പ്രശ്നമൊന്നും വേണ്ട " ഞാന്‍ അത് കണ്ട് ചിരിക്കണോ കരയണോ എന്നറിയാതെ നിന്നുപോയി!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ഇതള്‍ കൊഴിഞ്ഞ പൂവ് പോലെ !!!!!!!!!

   അന്ന് അവസാനമായി അവളെ കാണുമ്പോള്‍ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന  പുഞ്ചിരിയില്‍ സങ്കടമാണോ ഒളിഞ്ഞിരിന്നത്, ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ഇത്തിരി പ്രയാസം അറിയില്ല എന്ത്കൊണ്ടാണെന്ന്. എന്നാല്‍ ഇടയ്ക്കിടെ ആ കൊച്ചു പെണ്‍കുട്ടി നേര്‍ത്ത നൊമ്പരമായി മനസിലൂടെ കടന്നുപോകും കാരണമന്യേ!!!!                                 എന്തുകൊണ്ടോ അവള്‍ മനസ്സില്‍ തട്ടി അവിടെ നില്‍കുന്നു                                       മുംബൈ നഗരത്തിന്‍റെ തിരക്കില്‍ കസായിവാടയിലെ ആ ഗല്ലികള്‍ക്ക് പേര് പോലെ തന്നെ ബാലിമൃഗങ്ങളുടെ മണമുണ്ട്  വൃത്തിഹീനമായ ആ തെരുവില്‍ ഒരുപാട് മനുഷ്യക്കോലങ്ങള്‍ വേഷംകെട്ടി ജീവിക്കുന്നു    എല്ലാ ദിവസവും ആ പെണ്‍കുട്ടി എന്‍റെ കടയില്‍ വരുമായിരുന്നു പ്രായം അന്ന് അവള്‍ക് പതിമൂന്നില്‍ കൂടില്ല തലയും കഴുത്തും മറച്ചു വിടര്‍ന്ന മുഖം മാത്രം ഒഴിവാക്കി തട്ടം കൊണ്ട് ചുറ്റിക്കെട്ടിയാണ് അവള്‍ നടന്നിരുന്നത് ഷാളിന്‍റെ ഒരു തലം ഇടതു കൈ കൊണ്ട് എപ്പോഴും ചുറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കും    വെളുത്ത പല്ലുകള്‍ക്കിടയില്‍ പുകയിലക്കറ പറ്റിപ്പിടിച്ചിട്ടുണ്ട് കഴുത്തില്‍ തൂക്കിയിട്ട നീളന്‍ കല്ലുമാലയിലെ നേര്‍ത്ത പ്രകാശം കണ്ണുകളിലും പ്രതിബിംബിച്ചു കാണാം !!!!!!!!   കുസൃതി നിറഞ്ഞ ആ കൊച്ചു സുന്ദരിക്ക് ഇഷ്ടം പാന്‍മസാലകള്‍ ആണ് അത് ചവച്ചു കൊണ്ടിരിക്കണം അത് ആ നഗരത്തിന്‍റെ  ശാപമാണ് 
ഓരോ കൊച്ചു കുട്ടികളും ഗുട്ക എന്ന വിഷം ഉപയോഗിക്കുന്നു അത് മയക്കുമരുന്ന് പോലുള്ളവയിലെകുള്ള ചവിട്ടു പടിയാണ്
 കയ്യിലെ കുഞ്ഞു പഴ്സില്‍ എപ്പോഴും സ്ടോകുണ്ടാവും, തീരുമ്പോള്‍
 കടയില്‍ ഓടിവന്നു നീട്ടി വിളിക്കും   
"അബേ....മദ്രാസീ.....ഏക്‌......പാന്‍ ദേ" 
 ഞാന്‍ ആദ്യമാദ്യം അന്തം വിട്ടു നില്‍കുമായിരുന്നു 
എന്തൊരു ചോദ്യം ഇത് മര്യാദയുടെ കണിക അവളുടെ വാക്കുകളില്‍ ദര്‍ശിക്കാന്‍ പറ്റില്ല!!!!!!
ഒരുദിവസംഅവള്‍വന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ചോദിച്ചു                                                                                        "നീസ്കൂളില്‍ പോവാറില്ലേ" 
"നഹീ....." 
ഭാവഭേദമില്ലാതെ പറഞ്ഞു 
ഞാന്‍ ചോദിച്ചു 
" ക്യൂ "
മറുപടി പറയാതെ അവള്‍ തിരിഞ്ഞോടി 
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു തിരികെ വന്നു പറഞ്ഞു  
 "മേരെ കോ സ്കൂള്‍ ജാന അച്ഛാ നഹി ലഗ്താ" 
 ഞാന്‍ ഒന്ന് മന്ദഹസിച്ചു  പിന്നെ ചോദിച്ചു
 "ഹെ പരാഗ് ക്യൂം കാതാഹ
അവള്‍ പുഞ്ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തു
 പിന്നെ പറഞ്ഞു
"മേരാ മമ്മ ബി കാരഹീഹു"
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു
"ഇത് കഴിച്ചാ സൌന്ദര്യം കുറയും ഇനി മേല്‍ കഴിക്കരുത്"
അവള്‍ അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു 
"സച്ചി ബത്ത്ഹെ ക്യാ"
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു "ഹാ സച്ചി ഹും" 
"ടീകെ ഓര്‍ നഹി കായെങ്കെ"   
എനിക്ക് സന്തോഷമായി.
പക്ഷെ കുറെ കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും വന്നു അവള്‍
"മേരെകോ നഹി ഹോതാ"                                                                                                    ഞാന്‍ ചോദിച്ചു "ക്യാ"
"കുച്ച് കാനെകാഹെ" അവള്‍ പറഞ്ഞു
 ഞാന്‍ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു 
  പിന്നെ രണ്ടു ചോക്ല്ലെറ്റ് എടുത്തു കൊടുത്തു
"ഹെ കാഹോ  അച്ചാഹെ" 
    പിന്നീട് മിട്ടായി മാത്രം കഴിക്കുമായിരുന്നു കടയില്‍ വന്നിട്ട് ഒരുപാട് നേരം വാതോരാതെ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും ഒരിക്കല്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു 
"നാളെ മുതല്‍ സ്കൂളില്‍ പോണം " 
"നഹീ മെ നഹീ ജായെകാ" 
ഞാന്‍ ചോദിച്ചു
 "അതെന്താ ....?
മേരെകോ സ്കൂള്‍ നഹീ ജാനാഹെ" 
 "ഓക്കേ നിനക്കെന്താ ഇഷ്ടം" 
"മേരെകോ ഷാദീ കര്‍നെകാഹെ"  ഞാനൊന്നു ഞെട്ടി  വണ്ടും ചോദിച്ചു  
 "ക്യാ"
മെ ആപ് കീ സാത് കേരള ആക്കേ ആപ്സേ ശാദീ കരേങ്കെ" 
ഞാന്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളേ നോക്കി പിന്നെ  പറഞ്ഞു 
 "ഓക്കേ കബ് ജായേഗ" 
"ആപ് ജാനേകാ തബ്"
  അന്നവള്‍ പോയി പിന്നെ കുറെ ദിവസത്തേക്ക് അവളെ കണ്ടില്ല  ഒരു ദിവസം അവള്‍ വന്നു ഞാന്‍ ചോദിച്ചു 
 "കുറെ നാളായല്ലോ കണ്ടിട്ട് എവ്ടെയായിരുന്നു"
  "മമ്മാകാ ഗാഉ ഗയാത്ത കല്‍ ആയ"  അവള്‍ സന്തോഷമില്ലാതെ പ റഞ്ഞു
 "കൈസാഹെ ഉദര്‍" ഞാന്‍ ചോദിച്ചു 
"അച്ഛാ നഹീ" അവള്‍ പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ചോദിച്ചു 
"അതെന്തു പറ്റി " 
"ഒഹാ ആദമീനഹീ ഹെകാലി ജഗാ ഇദര്‍ ദേകോ കിതനാജന്‍ഹെ 
   "ശരി  നമ്മള്‍  എന്നാ  കേരളത്തില്‍പോവുന്നത്" 
മെ നഹീ ആയഗാ" അവള്‍ പറഞ്ഞു   ഞാന്‍ ചിരിച്ചു പിന്നെ ചോദിച്ചു    
  "അതെന്താ" അവള്‍ പറഞ്ഞു
  "ഇതര്‍ അച്ചാഹെ"    
    അപ്പോള്‍ കുറെ പെന്‍ കുട്ടികള്‍ അവളെ ദൂരെ നിന്ന് വിളിച്ചു "ജൂനീ ആഒ"  അവള്‍ ഓടിപ്പോയി അവരുടെ  കൂട്ടത്തില്‍ ഇരുന്നു ഞാന്‍ കുറച് നേരം അത് നോക്കി  നിന്നു അപ്പോഴാണ് അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്‌ അഞ്ചു കുട്ടികളും ചേര്‍ന്ന് പുകയില പായ്ക്ക് പൊട്ടിച്ചു ചുണ്ടിനടിയില്‍ തിരുകുന്നു കൂട്ടത്തില്‍ ആ കുട്ടിയും.വല്ലാത്ത സങ്കടം തോന്നി എനിക്ക് അവളെ കാണുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്‍റെ  കൊച്ചനിയത്തിയുടെ മുഖം അവളില്‍ കണ്ടിരുന്നു, ഒരു വാത്സല്യം ഉണ്ടായിരുന്നു  ,എന്ത് കൊണ്ടോ അന്ന് മുതല്‍ ആ ഗല്ലിയോട് എനിക്ക് വെറുപ്പ് തോന്നി  പിന്നെ അവിടം വിടണമെന്ന് തോന്നി അങ്ങനെ  അവിടന്നു ഞാന്‍ നാട്ടിലേക് മടങ്ങി  കുറെ നാളുകള്‍ക്ക് ശേഷം ഗള്‍ഫിലെകുള്ള യാത്രക്ക് വേണ്ടി മുംബൈലെത്തി കൂട്ടത്തില്‍ കസായിവാടയിലും പരിചയക്കാരോട് സംസാരിച്ചു നില്കുന്നതിനിടെ അവള്‍ നടന്നു പോവുന്നത് കണ്ടു ഓടി പിറകിലെത്തി വിളിച്ചു "ജൂനീ" 
തിരിഞ്ഞു നോകിയ അവള്‍ അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു "ഹരേ ഭയ്യ ആപ്"
ഞാന്‍ പുഞ്ഞിരിയോദ് ചോദിച്ചു
 "കൈസാഹെ" 
 "ടീക്‌ ഹെ ആപ്കോ" 
'അച്ഛാ ഹെ
 ഹ ഭയ്യ മേരെ ഷാദീ ഹോഗയേ ഹെ  ഞാന്‍ കണ്ണ് മിഴിച്ചു  പ്രായ പൂര്‍ത്തിയാവാത്ത ഈ കുട്ടിക്ക് കല്യാണമോ  കുറച്ചകലെ  ഓറഞ്ച് വില്കുന്ന പയ്യനെ ചൂണ്ടി അവള്‍ പറഞ്ഞു "ഓ മേരെ ആദ്മീ" ഞാന്‍ സങ്കടത്തോടെ അവളേ നോകി എന്തൊരു  ജീവിതമാണ് ഇവുടുത്തെ  "ആളെങ്ങനെ നല്ലയാളാണോ" ഞാന്‍ ചോദിച്ചു അവളുടെ മുഖം "വാടി ഓ പാഗല്‍ ഹെ ഹര്‍ടൈം ചരസ് മെ ഹെ"
അവളുടെ മുഖത്തെ വിഷാദം എന്‍റെ മനസ്സില്‍ നോവായി മാറി 
"ചോടോ ഭയ്യ ആപ് കബി ആയ കിദര്‍ത ഇത്ന ദിന്‍" ഞാന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല അവളെ തന്നെ നോകി നിന്നു പഴേ പ്രസരിപ്പ് ഒട്ടുമില്ല വാടിയ പൂവ് പോല്‍ ......
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു 
 "ഞാന്‍ പോകുവാണ് ഇന്ന് തന്നെ"
  "ഭയ്യ മെ ബി ആഊം ആപ്കെ സാത് ആജ്‌" 
ചോദ്യം എന്നെവല്ലാതെ ഉലച്ചു 
"മോളെ ഞാന്‍ നാട്ടിലെകല്ല സൌദിയിലേക്ക് ആണ്"
"കോയി ഭാത് നഹീ ഭയ്യ ടീക്‌ ഹെ" അവള്‍ യാത്ര പറഞ്ഞു ആ തിരക്കില്‍ ലയിച്ചു  ഇന്നിപ്പോ വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു മനസ്സില്‍ ഒരുപാട് വേദനകള്‍ നിറഞ്ഞ മുഖങ്ങളിലോന്നായി  ഇന്നും അവളുണ്ട് മായാതെ!!!!!!!!!!!!!                                              {eessa shahulam 00966534022524}