കഥ

പകുതി തുറന്ന ജാലകത്തിലൂടെ നനുത്ത കാറ്റ് അരിച്ചു വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു
ആകാശത്തിനു കീഴെ നിലാവ് പ്രഭ പൊഴിച്ച് നില്പുണ്ട്  ഏതോ ദിശ തേടി ഒഴുകി നടക്കുന്ന വെന്മേഘങ്ങൾ
രാവിന്റെ നിശബ്ദതയിൽ ചീവീടുകളുടെ ശബ്ദം ഇടയ്ക്കിടെ ഉയർന്നു കേൾക്കാം
തെരുവ് വിളക്കിന്റെ  വിളറിയ വെളിച്ചത്തിൽ ആ പീടികത്തിണ്ണയിൽ അവൾ ഉറങ്ങുന്നത്  കാണാം ,അമ്മയോട് ചേർന്ന് , കാവലിനെന്നോണം  ഒരു തെരുവ് നായ അവർക്കടുത്തു ഇരിപ്പുണ്ട്.
എന്തോ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി ഉറങ്ങാൻ പറ്റാറില്ല,
 കണ്ണടക്കുമ്പോൾ ആ പെൺകുട്ടിയുടെ മുഖം മനസ്സിലേക്കെത്തും , അസ്വസ്ഥതയോടെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു പിന്നെ എഴുനേറ്റു  ഇവിടെ ഇങ്ങനെ നിൽകും ,
ദുസ്വപ്നങ്ങൾ ഇല്ലാതെ കിടന്നുറങ്ങുന്ന ആ അമ്മയെയും  മകളെയും നോക്കി,
ബന്ധങ്ങളോ പ്രായമോ വേർതിരിച്ചറിയാത്ത മനുഷ്യ മൃഗങ്ങൾ അലഞ്ഞു നടക്കുന്ന ഈ നാട്ടിൽ  ആ കൊച്ചു പെൺകുട്ടിയെ  ഇരുളിന്റെ നിശബ്ദതയിൽ വിട്ട്  തനിക്കെങ്ങനെയാണ് പോയി  കിടന്നുറങ്ങാൻ കഴിയുക ,
വർഷങ്ങൾ ഏറെയായി,   ഇവിടെ ഈ മുറിയിൽ ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്  , ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാണ് ഇങ്ങനെ ,
ആ നാടോടി സ്ത്രീ അവിടെ താമസമാക്കിയിട്ട് കുറഞ്ഞ ദിവസങ്ങൾ  മാത്രമേ ആയുള്ളൂ ,
അടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ആ പീടിക തിണ്ണയിൽ മകളോടൊപ്പം ,
പകലുകളിൽ നഗരത്തിന്റെ പല ദിക്കുകളിൽ അലഞ്ഞു നടന്നു ഭിക്ഷ തേടുന്നത് കാണാം , രാത്രിയിൽ ഇവിടെ വന്നു കിടക്കും.
ഈയിടെ  അയാൾ ജോലി കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ തനിക്കുള്ള ഭക്ഷണത്തിനൊപ്പം ഒരു പൊതി കൂടുതൽ വാങ്ങും , അത് ആ അമ്മയ്ക്കും മകൾക്കും വേണ്ടി , ഭക്ഷണം കൊടുക്കുമ്പോൾ ആ പെൺകുട്ടിയുടെ കണ്ണിലെ വെളിച്ചം ആയിരം സൂര്യന്റെ പ്രകാശം ഉണ്ടെന്നു തോന്നിയിട്ടുണ്ട് .കാഴ്ചയിൽ തന്റെ അമ്മൂട്ടിയുടെ  അതേ പ്രായമാണ്
അയാൾ ഭിത്തിയിൽ തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന ചിത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി ''അമ്മയെയും അച്ഛനെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ചിരിച്ചു നിൽകുന്ന അമ്മൂട്ടി ''
അവളോടൊന്നു സംസാരിക്കണമെന്ന് തോന്നി മൊബെയിൽ കയ്യിലെടുത്തു , അപ്പോഴേക്കും നിശബ്ദതയെ ഭേദിച്ച് ക്ലോക്കിൽ ഒരുമണി മുഴങ്ങി
അവൾ ഉറക്കമായിരിക്കും  അമ്മയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച്,,
അയാൾ മനസ്സിൽ ആ ചിത്രം വരച്ചെടുത്തു,
നടുക്കത്തോടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു
 '' രണ്ടും ഒരേ ദൃശ്യമാണ് ''
അമ്മയെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കിടന്നുറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങൾ പക്ഷെ , ഒന്ന് പതുത്ത മെത്തയിൽ മറ്റൊന്ന് കീറച്ചാക്കിൽ തെരുവ് നായിക്കൊപ്പം
അയാൾക്ക്‌ തല പെരുക്കുന്ന പോലെ തോന്നി
പിന്നെ സ്വയം സമാധാനിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു
ഒന്ന് തന്റെ സ്വന്തം മകളാണ് ജീവിക്കുന്നത് തന്നെ അവൾക്കു വേണ്ടി,
അപ്പോൾ ഈ പെൺകുട്ടി!! ,
തെരുവിൽ അലഞ്ഞു നടന്നു ഭിക്ഷ തേടുന്ന അവൾക്കും ഉണ്ടാവില്ലേ ഒരച്ഛൻ !!
ഈ ഇരുട്ടിന്റെ മൗനത്തിലെപ്പൊഴൊ ആരോ വന്നു ആ അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ സമ്മാനിച്ചതാവാം.
ഇരുളിന്റെ നിശ്വാസം പോലെ തണുത്ത കാറ്റ് പിന്നെയും അരിച്ചെത്തി
അയാൾ കട്ടിലിൽ വന്നിരുന്നു,
ചിന്തയിൽ ആ പെൺകുട്ടി മാത്രം നിറഞ്ഞു നിൽകുന്നു ,
അതും ഒരു ജീവിതമാണ് തെരുവിൽ അലിഞ്ഞു തീരുന്ന ഒരു ജീവിതം , അത് പാടില്ല.
ജീവിതത്തിലേക്ക് കൊണ്ട് വരണം പുതിയ അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് വളർത്തിയെടുക്കണം  അക്ഷരങ്ങൾ  ഹൃദയത്തിൽ തുന്നിപ്പിടിപ്പിക്കണം  ജീവിതം എന്താണെന്ന്  ആ പെൺകുട്ടിയെ മനസ്സിലാക്കിക്കണം
ഒരുറച്ച തീരുമാനത്തോടെ അയാൾ കിടക്കയിലേക്ക് മടങ്ങി,
ഞായറാഴ്ച ആയതിനാൽ,  വൈകിയാണ് ഉണർന്നത് ,
അറിയാതെ ജനാലക്കപ്പുറത്തേക്ക് മിഴികൾ നീണ്ടു ,
അവിടം ശൂന്യമായിരുന്നു !
ഭക്ഷണത്തിനുള്ള വകക്കായി ഭിക്ഷയ്ക്കു ഇറങ്ങിയതായിരിക്കും ,
എന്തിനോ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം ഉതിർന്നു വീണു.
നിമിഷ സൂചികയ്ക്ക് തീരെ വേഗതയില്ലാത്തതു പോലെ തോന്നി അയാള്‍ക്ക്‌.
ഇടയ്ക്കിടെ ജനാലയ്ക്കരികിൽ ചെന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കും
ശൂന്യമായി കിടക്കുന്ന പീഡികത്തിണ്ണ !!
മുറ്റത്തു ആരെയോ കാത്ത് നിൽക്കുന്ന പോലെ ആ തെരുവ് നായ മാത്രം !!
ഒരു ദിനം കൊഴിഞ്ഞു വീണിരിക്കുന്നു
എവിടെ ആയിരിക്കും ആ അമ്മയും മകളും
വെറുതെ ആശങ്കകൾ മനസ്സിനെ മഥിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
പ്രിയപ്പെട്ടതെന്തോ നഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ .

 മേശപ്പുറത്തു ഫയലുകൾ ഒന്നിനു  മീതെ ഒന്നായി കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു
ഒന്നും ചെയ്യാൻ തോന്നുന്നില്ല
മനസ്സിലൊരു ഉൾഭയം പോലെ !!
സുഖമില്ലെന്ന കാരണം പറഞ്ഞ്‌
ഹാഫ് ലീവ് എഴുതിക്കൊടുത്ത് അയാൾ ഓഫീസിൽ  നിന്നിറങ്ങി
നഗരത്തിലെ  പായുന്ന വാഹനങ്ങൾക്കിടയിൽ അയാള് വെറുതെ  തിരഞ്ഞു
കൈനീട്ടി വരുന്ന ആ അമ്മയെയും മകളെയും.
ജ്വലിക്കുന്ന  സൂര്യന് കീഴെ നഗരം വിയർത്തു നില്ക്കുന്നു.
എന്നും ഭക്ഷണം വാങ്ങുന്ന ഹോട്ടെലിൽ നിന്നു പതിവ് പോലെ രണ്ടു പൊതി വാങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി .
ആ പെൺകുട്ടിയും അമ്മയും  അവിടെയുണ്ടാവണേ എന്നു മനസ്സാ പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ട്  !!
(അസീസ് ഈസ മദീന )